ONLİNE İŞLEMLER
İyonizan radyasyonların insan sağlığına etkileri uzun yıllardır tüm dünyada bilinmektedir. Gebelik öncesi dönemde radyasyona maruz kalmak gebe kalma sürecini olumsuz etkilemektedir. Özellikle gebelik döneminde radyasyona maruz kalmak birçok problemi beraberinde getirebilir. Günümüzde birçok uygulamada gebe kadınlar bilerek veya bilmeyerek farklı nedenlerden dolayı radyasyona maruz kalabiliyor. Özellikle iyonizan radyasyon içeren yöntemlere maruz kalma sonucunda hamilelik sonlandırmaya kadar giden birçok kararlar alınabilir. Genel olarak dokunun radyasyona duyarlılığı dokunun çoğalma oranıyla doğrudan ilgilidir. İnsan fetüsünün tek bir hücreden 9 ay içinde şekillenmiş bir organizmaya dönüştüğü düşünüldüğünde, fetüsün radyasyona hassasiyeti oldukça önemli hale gelmektedir. Atom bombası sonrası yapılan çalışmalarda fetüsün radyasyona duyarlılığı açık bir şekilde ortaya çıkmıştır. Fetüsün radyasyonlardan zarar görme riski aldığı doza ve gestasyonel yaşa bağlıdır.
DOĞUM SONRASI ÖLÜM
Preimplantasyon evresi, yumurtanın döllenme ile uterus duvarına implatasyon arasındaki dönemdir. İnsan embriyoner hayatının ilk 3 haftasında dönemde hücre grubu sayısında yoğun artış nedeniyle radyasyona maruz kalan hücreler doz seviyesine göre ya ölür ya da hiçbirşey olmaz ve hayatına devam eder. Bu dönemde radyasyon duyarlılığı yüksektir ve ya hep ya hiç kuralı geçerlidir. 0.1-0.15 Gy doz değerleri eşik doz değerleridir. Olgunlaşan hücre radyasyona daha dirençli hale gelerek normal gelişim evrelerine devam eder. Üçüncü ve yedinci gebelik haftasına arasındaki dönem organogenez dönemdir. Bu dönemde radyasyona maruziyetin farklı sonuçları olabilir. Bu dönemde doğum öncesi ölüm yerine organ anomalileri veya doğum sonrası ölüm oranlarında artış vardır. Bu dönemde 0.05-0.5 Gy arasında eşik dozları birçok çalışmada belirtilmektedir.
KANSER RİSKİ VARDIR
Fetal dönem gebeliğin son dönemidir. Yedinci gestasyonel haftadan sonrasını içermektedir. Bu evre organ oluşumunun tamamlandığı ve organ fonksiyonlarının gelişiminin ön planda olduğu süreçtir. Radyasyona en dirençli evre bu evredir. Bu evrede radyasyona maruziyet organ fonksiyon bozukluklarına yol açmaktadır. Zeka geriliği ve büyüme bozuklukları bu dönemde oluşan haar örnekleridir. 8-15 hafta aralığı çok daha yüksek iken ilerleyen periyotlarda risk giderek azalmaktadır. Embiryonel ışınlamalar sonrasında en önemli etkilerden biri uzun dönemde ortaya çıkması muhtemel kanserlerdir. Kanser gelişim riskinin maruz kalınan radyasyon dozuna bağlı olarak arttığını gösteren birçok çalışma vardır. Hamileliğin ilk dönemlerinde çekilen röntgenler bu nedenle önemlidir.